کوپلینگ دنده‌ای و انواع آن

ساختار کوپلینگ دنده‌ای:

کوپلینگ‌های دنده‌ای از دو نیمه (هر کدام متصل به یک شفت) تشکیل می‌شوند. هر نیمه دارای دنده‌هایی است که به دنده‌های نیمه دیگر متصل می‌شود. دنده‌ها می‌توانند در بخش داخلی یا خارجی قطعات قرار بگیرند. این دنده‌ها معمولاً به شکل مورب یا موازی طراحی می‌شوند تا انتقال حرکت به‌صورت یکنواخت صورت گیرد.

 انواع کوپلینگ دنده‌ای:

کوپلینگ دنده‌ای داخلی و خارجی (Internal Gear Coupling):

این نوع کوپلینگ شامل یک دنده داخلی و یک دنده خارجی است. دنده داخلی بر روی یک نیمه کوپلینگ و دنده خارجی بر روی نیمه دیگر قرار دارد. دنده‌های داخلی معمولاً به طور دقیق درون دنده‌های خارجی قرار می‌گیرند.
کاربرد: در صنایع سنگین و ماشین‌آلات بزرگ که نیاز به انتقال گشتاور بالا با دقت زیاد دارند.

کوپلینگ دنده‌ای دو طرفه (Double Engagement Gear Coupling):

هر دو نیمه این نوع کوپلینگ دارای دنده‌های خارجی و داخلی هستند که در دو طرف اتصال شفت‌ها قرار می‌گیرند. این طراحی امکان انتقال گشتاور بیشتر و کاهش بار روی یاتاقان‌ها را فراهم می‌کند.
کاربرد: در ماشین‌آلات با توان بالا که نیاز به انتقال گشتاور بسیار زیاد دارند.

کوپلینگ دنده‌ای تک طرفه (Single Engagement Gear Coupling):

فقط یک نیمه از کوپلینگ دارای دنده‌های داخلی و نیمه دیگر دارای دنده‌های خارجی است. این نوع کوپلینگ برای انتقال گشتاور در سیستم‌هایی با ناهمراستایی کمتر به کار می‌رود.
کاربرد: در دستگاه‌های کوچکتر یا ماشین‌آلاتی که نیاز به انعطاف‌پذیری کمتری دارند.

کوپلینگ دنده‌ای منعطف (Flexible Gear Coupling):

این نوع کوپلینگ‌ها دارای دنده‌هایی هستند که به نحوی طراحی شده‌اند که قابلیت جبران ناهمراستایی محوری و زاویه‌ای شفت‌ها را دارند. این انعطاف‌پذیری باعث کاهش فشار روی یاتاقان‌ها و شفت‌ها می‌شود.
کاربرد: در سیستم‌هایی که نیاز به انعطاف‌پذیری بیشتر و کاهش فشار روی اجزای دیگر دارند.

کوپلینگ دنده‌ای دارای پوشش (Sleeved Gear Coupling):

این نوع کوپلینگ‌ها دارای یک پوشش یا غلاف هستند که دنده‌های داخلی و خارجی را می‌پوشاند و از نفوذ آلودگی و گرد و غبار به دنده‌ها جلوگیری می‌کند.
کاربرد: در محیط‌های آلوده و سخت صنعتی مانند معادن و کارخانجات که نیاز به حفاظت از اجزای داخلی دارند.

ENG FRN